Interactie tussen mensen fascineert me al lang. Waarom gaat contact maken met de ene heel gemakkelijk en krijg je van de ander geen enkele hoogte? De eerste conclusie is vaak dat dat aan hen ligt. De ene is blijkbaar open, de ander gesloten.

Ik geloof wel dat er een soort ‘objectief’ verschil in openheid is tussen mensen. Er zijn mensen die het met iedereen kunnen vinden en anderen die het echt moeilijk vinden om contact te maken. Tegelijkertijd: soms maakt een ander ineens gemakkelijk contact met diegene die jij als ‘gesloten’ labelde. Hoe kan dat?

Maskers

We hebben allemaal onze voorkeuren in contact:

• We kijken de kat uit de boom of zijn juist de gangmaker.
• We stellen veel vragen of we zijn liefst zelf het middelpunt van de aandacht.
• We zijn meer doeners of praten er liever over.
• We gaan graag de discussie aan en focussen op de tegenstellingen of we zoeken liever naar de overeenkomsten.

Dit is je voorkeursstijl en zou je je masker kunnen noemen. Maskers worden snel geassocieerd met nep en oppervlakkig en dat wil ik meteen bestrijden. Maskers zijn net zo goed ‘wie jij bent’ als al je andere eigenschappen. Maskers zijn voor mij een verzameling van gedrag dat we in contact gemakkelijk op de voorgrond zetten.

Het is het gedrag waar we van huis uit het meest succesvol mee waren. Het gedrag wat ons als kind hielp geaccepteerd te worden en veilig te houden. Niets mis mee dus!

In ons volwassen leven komen we mensen tegen met vergelijkbare maskers, die snappen we gemakkelijk en hebben we dus snel contact mee. Anderen laten gedrag zien wat bij ons thuis niet geaccepteerd werd en daar kunnen we vaak maar moeilijk contact mee maken. Het lijkt dus alsof de ander ‘open’ of ‘gesloten’ is, maar dit zegt minstens zo veel over het masker wat jij op dat moment draagt.

Automatisme

Zoals ik het nu beschrijf klinkt het alsof we deze maskers bewust opzetten. Was dat maar zo! Als we dat bewust deden was ontmaskeren eenvoudig. Dan was ontmaskeren een kwestie van het masker niet meer opzetten. De waarheid is dat het volledig automatisch gaat. Dat masker is er al, voordat we er überhaupt over kunnen nadenken. Zelfs als we ons bewust zijn van ons masker, zit hij er soms weer op voor we er erg in hebben.

Meer dan onze maskers

Aan het ‘naar voren schuiven’ van bepaalde eigenschappen, kleeft het nadeel dat andere eigenschappen in de schaduw komen te staan. Dit zijn stukken van jezelf die je maar moeilijk in het daglicht brengt. Het zijn eigenschappen waarvan je vaak denkt: “zo ben ik niet”. Als je eerlijk bent zijn dat soms best eigenschappen die je best wat meer zou willen hebben.

Het ontmaskeren van onze maskers is dus om twee redenen belangrijk: het maakt ons vollediger. Er komt minder onderscheid tussen onze naar voren geschoven eigenschappen en die meer in de schaduw staan. We worden gebalanceerder en daarmee flexibeler. De eigenschappen die we als “niet van ons” beschouwen, zijn vaak de sleutel tot de ander!

Daarmee wordt contact maken met anderen ook gemakkelijker. Doordat we zelf flexibeler zijn en minder vanuit ons dominante masker reageren, zijn de maskers van anderen minder storend en kijken we daar gemakkelijker doorheen.

Ontmasker je masker

Dat iedereen maskers ‘draagt’ hoor je wel vaker. Als ik het over de maskers heb, heb ik het over de zes maskers van Reich, ook wel de Karakterstructuren.

Om je te helpen ontdekken welke maskers jij ‘graag’ opzet heb ik een E-book over deze 6 maskers geschreven. Als je niet zo’n lezer bent, kan je ze ook gewoon komen ervaren tijdens mijn workshops over de Karakterstructuren. We onderzoeken de 6 verschillende maskers en leren herkennen wanneer we dat masker dragen. Ook krijg je een glimp van hoe contact zou zijn zonder dat masker.

Deze maskers zijn verankerd in onze kindertijd en raakt aan onverwerkte kinderstukken. Dit maakt dat je masker vastgelijmd aan je hoofd lijkt te zitten. Hoe graag je ze ook af wil zetten, het lukt gewoon niet! Daarom gaan we ook het persoonlijke onderzoek aan, naar de oorsprong van dit masker.

Wees welkom en ik hoor graag van je!